Hayal edin... Kışın bu soğuk günlerinde sıcacık evinizde oturmuşsunuz, akşam vakti. Yemeğinizi yemişsiniz, karnınız tok (ama şiş değil), elinizde bir fincan kahveniz ya da ince belli bardakta çayınız(kulplu da olabilir), ortam loş, mumlar yanıyor. İçinizde tarif edilemeyecek bir huzur, derin bir dinginlik. Karşınızda da ben masal anlatıyorum.
Ben de hayal ettim; evimde sevdiğim dostlarım. Akşam olmuş elimde bir bardak sıcak kahvem. hangi masalı anlatacağımı düşünüyorum. Önce havadan sudan sohbet ediyoruz sonra da başlıyoruz hayal etmeye, yolculuğa çıkmaya. (tam o anda Asya "annee çişim geldi" diyebilir)
Masal anlatmaya başladığımdan beri bir hayalim vardı benim "evde masal anlatmak", konu komşu kim varsa çağırmak. Herkes bilecek ki her ayın şu günü Sıla'larda masal var, kekini kurabiyesini alan gelecek (umuyorum) Ahmet'le karar verdik bu ay sonunda başlayacağız buna. Duyurusunu yine yapacağım, tarihini size söyleyeceğim.
Nasıl fikir güzel mi?
Battaniyem neredeyse sahnem orası.
güzel haber harika fikir :) Gündelik koşuşturmacaların bizi eylemsiz iletişimsiz ve dolayısıyla değersiz kıldığı bu zamanlarda tam da ihtiyacımız olan türde bir bahane. Görüşmeye, paylaşmaya...
YanıtlaSilO zaman görüşmek üzere:))
YanıtlaSil