Şu sıralar yoğun bir çalışma dönemindeyim. Anlatacağım masallara karar vermek, tezim için araştırmak yapmak(ve kısmetse yazmak), okumak istediğim kitapları okumak, masal kartları çizimlerimi yapmak(daha sonra anlatacağım), araştırma yapmak,ev işleriyle ilgilenmek, kızımla ilgilenmek,derslere girmek, prova yapmak.
Bütün bunlar benim seçimim, gocunduğum bir durum yok. Ama bazen durup acaba sistemin bana empoze ettiği "mükemmel kadın" "çocuk da yaparım kariyerde" insanı mı olmaya çalışıyorum diye sorguluyorum kendimi. Aslında bu çıkmaza girdiğimi mutsuz olduğumda anlıyorum. Kendimi her şeyi yapmaya zorladığımda mutsuz oluyorum. Şu an mutluyum, çalışmaktan, üretmekten.
Bir kadın için önemli olan kendi kararlarının arkasında durmak bence. Çalışmaya karar veriyorsak bundan üzüntü duymamak, her ne olursa olsun kendi yaşam ritmimizi oluşturmak. Bu sistemde bazı şeyler çok zor, istediğin işi yapmak, kendi ritmini bulmak gibi. Ama biz bunu yapmazsak bizi ezmeye devam edecekler, biz kendimizi kaybettikçe benliğimize sahip çıkmaya çalışacaklar.
Simurg efsanesindeki gibi, önemli olan yolculuğu kendisidir.
Kendimiz oldukça daha güçlü olacağız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder