Masal Battaniyemin Hikâyesi

               Kızım Asya Mavi'ye hamileyken, çocuk bakımıyla ilgili elime ne geçerse okuyor ne kadar blog varsa takip ediyordum. Bu sıralarda çocuk kitapları da ilgimi çekmeye başladı ve ben de kızıma okumak için kitaplar almaya başladım. Hem bloglarda tavsiye edilen kitapları hem de kitapçıda okuyup hoşuma giden kitapları alıyordum. Asya Mavi doğduğundan itibaren ona kitap okudum o da sağolsun beni kırmadı hepsini dinledi. Bir gün, Asya Mavi 2 yaş civarındayken, İzmir Kitap Fuarı'nda Nesin Yayınlarında karşıma “Masal Battaniyesi” kitabı çıktı o zamanlar masal anlatıcılığı ile yeni ilgilenmeye başlamıştım. Kitap ve hikayesi çok hoşuma gitti, Ferida Wolff ve Hariiet May Savitz'in yazdığı Elena Odriozola'nın resimlerini yaptığı bu kitap karlarla kaplı küçük bir köyde başlıyor.

“Karlı dağların derinliklerinde Masalcı Nine'nin yaşadığı küçük bir köy varmış. Köyün çocukları Masalcı Nine'nin kocaman battaniyesine oturup ondan masallar dinlemeyi çok severlermiş.”

             Masalcı Nine ve battaniyesi beni çok etkiledi. 2014 yazı benim için bol masal okumak ve bol masal anlatmakla geçiyordu. Eylül'de bir çocuk oyunu için hazırlanmaya başlamıştık, ben de oyunda masal anlatacaktım. Masalcı Nine'nin masalını anlatmak istedim ve bir battaniyem olmasını da çok istedim. Masalcı Nine bir gecede tüm köyün oturabileceği bir battaniye örebilirdi ama benim öyle bir yeteneğim yoktu. Ayrıca, Masalcı Nine'nin battaniyesi dayanışma ile örülmüştü. Benim de aklıma bir fikir geldi, facebook üzerinden ya da arkadaşlara haber salarak masal battaniyem için herkesten bir parça örgü istedim. Böylece yavaş yavaş battaniyem oluşmaya başladı. Kendim de sevdiğim renklerde yünler alıp örmeye başladım. İlk parça anneannemin ördüğü bir battaniyeydi, sonrasında arkadaşlarımdan gelen bebek battaniyeleri, sökülmüş bir kazak, küçük kare parçalar, masal battaniyesi için örülmüş parçalar. Bir ay içinde masal battaniyemin parçaları tamamlanmıştı annemle bu parçaları birleştirdik. Tüm köyün oturacağı kadar büyük olmasa da yine de kocaman bir battaniyem olmuştu.

           Uzunca bir dönem her gittiğim yere battaniyemi götürdüm. Üzerine kesinlikle ayakkabıyla basmadım. O benim sahnem oldu, desteğim oldu. Masal battaniyesini uçan halıya benzetenler oldu zamanla. Masal akşamlarımın başlarken önce battaniyemi tanıttım. Bir gün masal battaniyemin üzerinde anlatmak istemedim. Sahne için farklı şeyler denemek istiyordum. Benim için bir geçiş süreciydi. Tüllerim oldu sonra, başka aksesuarlarım. Masal battaniyesini sadece çocuklara masal anlatacağım zaman yanımda götürmeye başladım. Çocuklar masal battaniyesine bayılıyorlar. Mutlaka üzerine oturmak istiyorlar, benim gibi ayakkabılarını çıkararak basmak istiyorlar.

           Masal battaniyemin, Masalcı Nine'nin benim için yeri çok özel. Benim masal anlatıcısı olarak değişim ve dönüşüm sürecimde de önemli bir figür. Masal battaniyem öyle sihirli ki gittiği her yere neşe ve huzur getiriyor. Masallar gibi.